امروزه مسکن‌ها با اسامی مختلف جزو جدانشدنی بیشتر زندگی‌ها شده‌اند. اگرچه اکثریت افراد تصور می‌کنند مسکن‌ها از داروهای بی‌ضرر هستند اما در واقعیت اینطور نیست و استفاده بیش از حد آن‌ها می‌تواند عوارضی بر بدن داشته باشد. در ادامه با قرص ایبوپروفن که یکی از معروف‌ترین مسکن‌هاست آشنا می‌شوید.
قرص ایبوپروفن (Ibuprofen) یا به اصطلاح عموم بروفن داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای تسکین علائم آرتریت (التهاب مفصل)، دیسمنوره (قاعدگی دردناک)، حملات نقرس و آسیب‌های حین ورزش و نیز به عنوان تب‌بر و ضد درد به ویژه در دردهای ناشی از التهاب استفاده می‌شود. قرص بروفن در دوز 200 تا 400 میلی‌گرم در بیشتر کشورها بدون نسخه فروخته می‌شود. سازمان بهداشت جهانی بروفن را در فهرست داروهای اساسی قرار داده است. این فهرست داروهایی را در بر می‌گیرد که باید در هر مرکز درمانی موجود باشند.
این دارو در سه فرم خوراکی، موضعی (پماد) و مقعدی (شیاف) موجود است. پماد بروفن برای آسیب‌دیدگی‌های هنگام ورزش استفاده می‌شود. برای آگاهی از تفاوت مسکن‌هایی همچون ایبوپروفن و ژلوفن به لینک زیر بروید.
تفاوت ژلوفن با ایبوپروفن در چیست؟
موارد مصرف
درمان علائم آرتریت (التهاب مفصلی) مثل روماتیسم مفصلی
نقرس
تب
دردهای قاعدگی
سردرد
کمردرد
درد دندان
کرامپ‌های عضلانی یا پیچ خوردن مفاصل
عوارض سردرد، سرگیجه، اضطراب، افزایش خطر حمله قلبی، خستگی یا خواب‌‌آلودگی شدید، درد یا سوزش معده، تهوع یا استفراغ، مدفوع سیاه و قیری، علایم شدید آنفلوآنزا، افزایش وزن، کبودی یا خونریزی غیرطبیعی، بثورات جلدی، زخم‌های دهانی
تداخل دارویی
داروهای ادرار آور، داروهای ضد درد (مثل استامینوفن) و یا داروهایی که برای کنترل علائم سرماخوردگی مصرف می‌شوند
این دارو را می‌توان روزی 3 الی 4 بار مصرف کرد. حداکثر دوز مصرفی ایبوپروفن بدون نسخه پزشک روزی 1200 میلی‌گرم است. این دارو را نباید برای درمان درد به مدت بیش از 10 روز و برای درمان تب به میزان بیش از 3 روز مصرف کرد. در صورت ادامه درد و تب باید به پزشک مراجعه کرد. پزشک می‌تواند در صورت صلاح‌دید ایبوپروفن را با مقادیر تا 3200 میلی‌گرم و یا به مدت بیشتر تجویز کند.
توجه: دارو را در ساعات مشخصی از روز مصرف کنید تا احتمال فراموش شدن یک وعده کم شود با این حال در صورتی که مصرف یک وعده از ایبوپروفن را فراموش کردید به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید و در صورتی که زمان به یاد آوردن، همان زمان مصرف وعده بعدی باشد دوز مصرفی را دو برابر نکرده و فقط به مصرف دوز فعلی بسنده کنید.
کلمات کلیدی:
